(on)georganiseerde chaos in Kuta

Het heeft een tijdje geduurd maar hier is ie dan! Een update vanuit Bali! 
Dinsdag vloog ik van Singapore naar Bali met Air Asia. Een heel goedkope vlucht in een duidelijk niet al te stevig vliegtuig. Het opstijgen gaf mij nou niet echt een gevoel van veiligheid, vooral toen ik een van de vleugels behoorlijk zag wiebelen. Het vliegtuig zat redelijk vol, maar op een of andere manier waren de twee stoelen naast mij leeg dus ik heb lekker twee uur languit kunnen slapen. De landing was des te beter, heel erg soepel en toen was ik eindelijk in Bali. 
Toen ik voor de douane stond schrok ik mij kapot, op een groot bord stond 'Death penalty for drugsmugglers', ik wist dit van te voren al dus ik had mijn backpack op Singapore in laten pakken. Maar het was toch wel even schrikken! Alles ging gelukkig goed en een vent heeft mijn tas naar buiten gedragen, waar hij uiteraard geld voor moest hebben(haha ik moest nog even wakker worden en weten dat zoiets geld kost!) Ik had geen hostel geboekt, dus liet me door een taxi (die ik wel had afgedongen) midden in Kuta afzetten om op zoek te gaan naar een plek om te slapen. Na een paar toeristen gevraagd te hebben naar tips had ik er eentje gevonden. Het was nog wel een eindje lopen en letterlijk elke tien seconden kwam er een taxi langs die toeterde of ik een rit wilde. Na een kwartier word je daar helemaal gek van! Mijn slaapplek was een klein huisje in een park met airconditioning. De prijs was op zich prima, maar ik dacht dat ik de volgende dag wel wat beters kon krijgen. Het was pas een uur of 9 dus ging ik nog even een eindje rondlopen. Ook hier weer allemaal taxi's en mensen met scooters die je kunt huren! Heel vervelend, maar als je ze gewoon negeert zijn ze zo weg en is het eigenlijk niet zo erg. Wat helemaal apart is, zeker gezien de doodstraf voor smokkelaars, is dat ze overal hasj verkopen! Wel grappig eigenlijk; "oh, je wilt geen taxi of scooter? Maar dan wil je vast wel hasj!" haha van alle markten thuis die Indo's!
Kuta is niet echt een mooie stad, maar heeft wel een zeer bruisend nachtleven! Ik wist dat er veel Australiërs zijn, maar wat  mij op viel was dat er bizar veel Russen rondliepen. Alleen maar oude, dikke, lelijke mannen met, hoe zal ik het zeggen, van die catalogus vrouwen ernaast. Ik was ondertussen langs wat hotels gekomen om te kijken of ik iets beters kon vinden, toen ik werd aangesproken door drie Indonesische meiden die Nederlands bleken te spreken. Ze hadden twee scooters en boden aan om mij het nachtleven van Kuta te laten zien. Normaal zou ik dit niet zo snel doen, maar deze drie kon in wel vertrouwen. Dus ben ik achter op de scooter gestapt en zijn we dwars door het chaotische verkeer en kleine steegjes naar de kroegen op Legian Street gegaan. De meiden waren knettergek en wisten precies de leuke cafeetjes uit te zoeken, bovendien werd ik met hen niet meer lastig gevallen door verkopers! Uiteindelijk was het een supergezellige avond, wat een introductie tot dit eiland! 
De volgende ochtend voelde ik mij heel wat minder, ik was meteen mijn eerste ochtend in Indonesië brak! Waarschijnlijk van Arak, een drankje waar ik achter slechte verhalen over hoor, dus dat hoef ik niet meer! 's middags ben ik toch maar mijn bed uitgekropen en Kuta doorgelopen. Het was een beetje regenachtig, maar niets ergs, eigenlijk wel een beetje verfrissend zo. Toen het droog werd ben in het strand op gegaan. Dat verbaasde mij echt, wat een goor strand! Zoiets had ik nog nooit gezien, langs het water allemaal afval en op sommige plekken waren de golven zelfs bruin! Als je naar Bali gaat verwacht je prachtige witte stranden met helderblauwe zee, Kuta voldoet hier niet bepaald aan. 
De straten van Kuta zijn erg gezellig en bezaaid met kleine winkeltjes waar ze overal hetzelfde verkopen. Wat mij ook opvalt is dat iedereen mijn achternaam weet: Boss, you need hat? Boss, you need transport? Na een paar dagen kan ik er eigenlijk alleen maar om lachen om al die hardnekkige verkopers. Je krijgt zelfs bijna de neiging om te gaan lopen kloten; een taxi chauffeur om een massage vragen ofzo, maar het is natuurlijk voor hen serieus hun leven. Wel leuk om alvast een beetje te kijken wat de prijzen zijn van een hoop dingen die ik misschien later aan het eind van mijn reis wil kopen. 
De volgende dag was ik van plan om te leren surfen, maar een stortbui in de ochtend gooide roet in het eten. Tegen de middag klaarde het op en rond een uur of twee was het echt prachtig weer. Achteraf had ik misschien kunnen surfen, maar de lessen waren 's ochtends en ik wil het eerst wel een beetje leren voordat ik zelf ga aanklooien. Daarom heb ik de gok maar genomen en mij voor vrijdag opgegeven voor een paar uur surfles. Verder heb ik lekker op het (gore) strand gelegen en een beetje gekeken naar wat ik in Bali allemaal wil doen. Lekker relax dagje dus. 's Avonds heb ik in een restaurant dat de Australian Open uitzond gegeten. Prima eten voor maar 6 euro. Voor mij is dat geen geld, maar ik wist dat ik veel goedkoper kon krijgen, terwijl ik dit typ zit ik bijvoorbeeld voor een euro te eten! 
Vrijdag was het eigenlijk de hele dag droog en mooi weer. Een prima dag dus voor mijn eerste surflessen. Met mij was een Zweeds stel dat ook nog nooit had gesurft. Eerst moesten we op het strand op onze boards gaan liggen en oefenen met peddelen en opstaan. Dat zag er behoorlijk debiel uit, maar gelukkig waren er meer klasjes die hetzelfde moesten doen. Toen mochten we het water in, de eerste paar keer kwam ik nauwelijks overeind voordat ik alweer in het water lag. Maar daarna ging een paar keer prima en haalde ik zelfs een enkele keer het strand. Het Zweedse meisje was er na een paar keer wel klaar mee, de jongen bleef het wel proberen, maar gelukkig bakte hij er ook nog niet heel veel van, haha! Op een gegeven moment begon het vloed te worden en werd het lastiger om de zee op te zwemmen. Hierdoor werden ik behoorlijk moe te worden, kon ik mij niet meer concentreren en ben ik er maar mee opgehouden, de les was toch al bijna over. Best gaaf om te doen en ik wil het goed leren dus ik ga denk ik nog wel een lesje nemen voordat ik het helemaal zelf ga proberen. Die avond ben ik wezen eten met een Canadees en een stel Finnen, die waren hier al een tijdje dus zij konden mij een paar goede tips geven over waar ik moet eten en wat ik voor bepaalde dingen moet betalen. 
De volgende dag had ik met de Canadese afgesproken om met scooters het zuidelijke schiereiland te gaan bekijken. Zij wist een adresje waar we voor een vijfde van de normale prijs scooters konden huren. Het zou inclusief benzine nog geen 4 euro kosten!  Die ochtend was jammergenoeg de eerste keer dat het met bakken uit de hemel kwam, de straat stond echt helemaal blank binnen een half uur. Tegen een uur of elf werd het echter al weer droog en om 12 uur zijn we toch maar op de scooter gestapt. Nou hadden we allebei überhaupt nauwelijks ervaring op scooters, dus dat zou nog een interessante dag worden.  Veel te traag voor de 'locals' reden we Kuta uit en eigenlijk was het nog best makkelijk om de weg te vinden op het eiland. Via de snelweg, voor zover ze die hebben op Bali, kwamen we op het schiereiland. Daar begon het weer als een gek te hozen. Ik had in Singapore een knalroze poncho gekregen van een Nederlands meisje die net terug kwam van Bali. Dus met mijn roze poncho op een roze scooter zag er op zijn zachtst gezegd opmerkelijk uit! Maar dat kon me niets schelen want het hield mij tenminste droog. Op een gegeven moment ging het echter zo hard dat wij in Nusa Dua in een restaurant zijn gaan schuilen. Leuk plaatsje wel, heel netjes, schoon en mooie tempels, meer een dorpje waar je aan denkt als je aan Indonesië denkt dan Kuta. Toen het droog werd zijn we naar een plek gereden waar op een terrein een moskee, katholieke kerk, Boedistische tempel, protestantse kerk en een hindoeïstische tempel naast elkaar stonden. Heel indrukwekkend en vooral de tempels waren erg mooi. We mochten zelfs de moskee in en dat net op het moment dat er een gebed werd gehouden. Zelfs Cheri mocht gewoon naar binnen zonder hoofddoek of iets dergelijks, in de echte gebedsruimte mochten we niet komen maar we mochten wel toekijken. Het zingen en voordragen vanuit de Koran was erg mooi, verder was het een beetje saai. Best cool om eens mee te maken!   Daarna zijn we naar het westen gereden naar Ulu Watu. Het weer was inmiddels een stuk beter geworden maar de weg was nog wel nat. In een bocht merkte ik zelf hoe glad het nog was, want toen ik remde omdat ik te hard ging schoof mijn achterwiel weg en gleed ik bijna een greppel in. Ik had gelukkig niks, maar was wel van plan om het wat rustiger aan te doen. Bij de tempel aangekomen was het weer prima en zag het uiteraard weer zwart van de Japanners! Gelukkig waren er ook behoorlijk brutale apen die het nog chaotischer, maar wel erg grappig maakte. Overal zaten apen te eten en een enkele had een bril of oorbel weten te bemachtigen. Het uitzicht over vanaf de tempel over zee was adembenemend, de zon was net onder aan het gaan wat het geheel een magisch randje gaf. In het donker zijn we dus terug gereden en dat was ook weer een hele ervaring op zich. Heel leuk om te doen, (en dat zeg ik met name omdat ik het overleeft heb). Steile wegen, felle koplampen, files, ongeduldige medeweggebruikers, gaten in de weg waar je scooter in past, we hebben het allemaal overleeft! Dat moest gevierd worden en dus zijn we met onder mee de Finnen en de Balinezen flink gaan stappen. 
Afgelopen maandag heb ik mijn tweede surfles gehad en dat beviel erg goed. Ik kan nu al zeggen dat ik prima kan staan en goede controle heb over mijn surfplank. Iets wat ik niet echt kan zeggen over sommige mensen die al langer surfen, ik moest een keer zelfs onder water duiken om te voorkomen dat ik een surfplank dat ik een surfplank achter mijn keel zou krijgen. Surfen is echt heel vet om te doen en ik ga het dus zeker hier nog meer doen! 
Overigens zal ik hier wat minder foto's uploaden want ik heb laatst gekeken hoe schoon de computers hier zijn en ik had al meteen een virus op mijn reserve usb te pakken. Dus ik ga risico niet lopen dat ik straks al mijn foto's kwijt ben en kijk wel een keer of een laptop van iemand kan lenen om een keer wat te uploaden. 
Ik zou aankomende zaterdag naar Komodo vertrekken voor een trip langs een aantal eilanden ten oosten van Lombok, maar vanwege de weersverwachtingen is dit geannuleerd, daar baal ik wel van want ik keek hier erg naar uit. Bovendien had ik al een mooie planning in gedachten maar die is dus nu ook in de war. Het voordeel is wel dat ik nu een paar dagen extra heb want ik kom ongeveer een maand tekort als ik alles wil zien en doen, haha. Over een paar dagen dan toch maar naar Lombok en de Gili's om te kijken hoe mooi de echte Balinese natuur is!