Oud en nieuw in het paradijs

Voordat ik begin wil ik iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen en het allerbeste voor 2012!

Na een paar dagen relaxen, internetten en voorbereiden voor de rest van mijn reis had ik het wel weer gezien in Auckland. Het weer begon voor het eerst in weken ook weer slecht te worden dus het was tijd om te vertrekken. Gelukkig was ik door Hester, een Nederlands meisje waarmee ik een groot deel van de Kiwi Experience heb gereisd, uitgenodigd om oud en nieuw te vieren met haar familie op Waiheke. Misschien weten jullie nog dat ik daar in de eerste week ook al was en dat ik daar verschillende stekjes heb gezien voor mijn toekomstige vakantiehuisje. Ik was dus erg benieuwd op wat voor geweldige plek ik terecht zou komen. En alsof het zo moest zijn werd het weer tijdens de vaart op oudejaarsdag naar het eiland toe een stuk beter en begon de zon te schijnen.
Ik werd opgewacht door Hester en haar achteroom Ian en werd naar het huis gebracht. Daar aangekomen wist ik direct dat ik een prachtige tijd zou krijgen daar. Ian woont met zijn vrouw Wendy eigenlijk in Auckland zelf, maar gebruiken Waiheke voor hun 'bescheiden' vakantiehuisje. Ik werd verwelkomd in een prachtige villa die niet eens zo heel erg groot was, maar mooi groot genoeg om heerlijk ruim te leven voor Wendy, Ian, hun vier kinderen en de vele gasten die ze daar in de zomer krijgen. Hester stond te popelen om mij de tuin te laten zien en ik kwam er al gauw achter waarom. Tuin is namelijk niet het juiste woord, landgoed is eigenlijk ook nog te minnetjes, ik denk persoonlijk dat nationaal park het beste de lading dekt wat de familie hun 'tuin' mag noemen. Een gebied van meerdere hectaren groot met alles erop en eraan: grasvelden, bos, tropische planten, kleurrijke bloemen, zandstranden, rotsen, kiezelstranden, een jacht, kano's, een flink stuk zee, terrasjes, een gasthuisje, een open lucht douche en een meditatieruimte. Wel aardig dacht ik zo...
Iedereen was zeer vriendelijk en super vrij, je mocht doen waar je zelf zin in had, wilde je kajakken, dan ga je toch lekker kajakken? Heb je honger, dan pak je toch wat uit de koelkast! Heel relax! 's Middags zijn we met een aantal naar het strand gegaan om even lekker te zwemmen en de golven in te duiken. Het werd echter al gauw een beetje koud dus gingen we naar binnen. Die avond kregen we lekkere wraps voorgeschoteld, een prima studentenmaaltijd gemaakt door Lisa, een van de dochters van Ian en Wendy. Inmiddels waren er nog meer mensen gekomen om oud en nieuw te vieren en bleek iedereen wel van een spelletje te houden. Ze leerden mij een spel dat op een mix leek van patience en rummikub waarbij iedereen zijn eigen set kaarten kreeg. Dit hebben we met z'n negenen gespeeld wat erg chaotisch en gezellig was. Hierdoor misten we bijna de jaarwisseling, maar gelukkig was er nog iemand die oplette. Ik had een flesje champagne meegenomen (dat was wel het minste wat ik kon doen) en iedereen wenste elkaar het beste voor 2012, het enige wat nog miste waren de oliebollen. Maar al na een half uur gingen de eersten naar bed en om een uur was het al helemaal stil! Er werd dus niet gefeest zoals dat in Nederland zou gebeuren, maar het was toch een gezellige jaarwisseling zo! Gewapend met een grote schijnwerper ben ik door het 'oerwoud' naar mijn bedje gegaan en daar heerlijk in alle rust (met alleen het geluid van een enkele krekel en het ruisen van de zee) in slaap gevallen.
Ik ben wel eens op slechtere plekken wakker geworden toen ik op 1 januari na heerlijk te hebben geslapen wakker werd. Douchen was ook niet slecht zo in het zonnetje midden in het bos met de Stille Oceaan als uitzicht! Na een relax ochtendje met een lekkere lunch achter de kiezen ben ik met Hester de rest van dit paradijs rondgelopen om nog meer wonderen te ontdekken en van het ene 'fotomoment' naar het andere te gaan. Er was een plan om later met een aantal te gaan kajakken of snorkelen, maar helaas sloeg het weer om en werden we gedwongen om binnen te blijven. Jammer, maar binnen konden we ons ook prima vermaken met een aantal kaartspelletjes, dit keer een mix tussen Oh hell/boerenbridge en klaverjassen. Erg leuk en toen ik hem eenmaal doorhad begon ik er nog aardig goed in te worden ook!
Na een heerlijke stroganoff van Wendy gingen we gewoon weer verder met spelletjes. Wendy had echter nog een verrassing voor ons 's avonds; Hester en ik hadden verteld hoe de jaarwisseling in Nederland traditioneel wordt gevierd en ineens kwam Wendy met oliebollenmengsel aanzetten klaar om oliebollen te bakken! Alle ingrediënten waren natuurlijk in huis om ze te maken en de ollybolly, zoals iedereen ze noemde, waren overheerlijk! Een uitstekende traditie, zo vonden ze allemaal! Na tot twee uur 's nachts te hebben gekaart was het weer tijd om mijn meditatiehutje op te zoeken.
Maandag heb ik niet veel meer gedaan voordat ik weer zou vertrekken van deze geweldige plek en geweldige mensen. Ik werd door Hester en Sam, een hele relaxe typische Kiwi, naar het vliegveld gebracht voordat zij naar de Bay of Islands vertrokken. Na een korte vlucht stond ik alweer in Christchurch waar die dag inmiddels al zo'n 40 aardbevingen waren geweest, waarvan de meesten heel klein waren. 's Avonds tijdens het eten ervoer ik mijn eerste aardbeving, een kleintje want ik had hem eerst zelf niet eens gevoeld totdat ik anderen ineens zag opkijken en zeggen dat er weer een was. Toen pas voelde ik de vloer een klein beetje schudden onder mijn voeten, niets beangstigends maar wel interessant om eens meegemaakt te hebben.
Vandaag heb ik niet veel gedaan. Een beetje op internet gezeten en naar de pier geweest waar veel mensen aan het vissen en surfen waren. Dat was wel leuk om even naar te kijken maar er stond een behoorlijke wind waardoor het niet erg lekker was buiten. Net heb ik volgens mij nog twee aardbevingen gevoeld, maar ik kan het ook mis hebben want als het aardbevingen waren dan waren ze wel erg zwak, haha!
Nu zit mijn Nieuw Zeeland avontuur er dan echt op want morgen vlieg ik alweer naar Sydney. Ik heb het enorm naar mijn zin gehad en kan iedereen dit prachtige, leuke, avontuurlijke land aanbevelen! Ik vind het jammer dat ik dit land en de geweldige mensen die erin wonen en die ik de afgelopen tijd heb leren kennen ga achterlaten, maar ik heb ook heel veel zin om verder te gaan met mijn reis!
Wordt vervolgd...